Pieper: verliezer of held?
De curator van het navigatiebedrijf MyGuide heeft voor 2,1 miljoen euro beslag laten leggen op tegoeden van Roel Pieper. De bekende IT-ondernemer wordt daarmee aansprakelijk gesteld voor het faillissement van de onderneming in 2008. Deze bestuursaansprakelijkheid blijkt uit het faillissementverslag van curator Jaap van der Meer.
Leedvermaak
Velen zullen de berichten over het faillissement van Pieper met een soort van leedvermaak lezen. De man die zo hoog van de toren blies en dacht alles voor elkaar te hebben, is nu op de vingers getikt. Ik vind dat we in Nederland elkaar veel meer het succes moeten gunnen en het minder als een ongelofelijk falen moeten zien als iets of iemand failliet gaat. En laten we er aub mee ophouden om juist de meest ambitieuze mensen die dat ook duidelijk kenbaar maken, onderuit te willen zien gaan. Hoe hard iemand ook riep dat hij of zij het wel zou gaan maken.
Ambitie
Ambities moet je hebben. Ambities zijn juist goed. En die mag je ook best hard van de daken schreeuwen wat mij betreft. Het hoeft niet maar het is ook niet slecht als je dat niet doet. Immers, het geeft aan dat je een grote vastberadenheid hebt om je doelen te halen.
Gunnen
We kunnen wat dat betreft een voorbeeld nemen aan de VS. Als je daar onomwonden en eerlijk je ambities uit, word je niet direct weggezet als schreeuwlelijk. Sterker nog, men waardeert de gedrevenheid juist. Als je daar failliet bent gegaan, weet men dat je het ergste heb doorstaan en er wijzer uitgekomen bent.
Laten wij hier elkaar ook meer het succes gunnen in plaats van misgunnen.
Eens?
Bronnen: http://www.bnr.nl/artikel/14340804/beslag-tegoeden-roel-pieper
Lees ook:Succesvol ondernemen: vele stille meters maken & zin!
Lees ook:Ambities: go for it!
Lees ook:4-urige werkweek
Lees ook:Vrouwelijke leider staat haar mannetje
Lees ook:Amsterdam richt eigen Marktplaats op
Mee eens. Probleem vind ik wel dat er in de afgelopen 20 jaar ook een sfeer is ontstaan, waarbij iemand ambities zou mogen hebben en daarmee grote groepen mensen de verdommenis in mag helpen. Wat gebeurt er met degenen die nog geld tegoed hebben van het failliete bedrijf, zonder ingrijpen van de curator?
Wie ga je verantwoordelijk stellen voor zaken, die als gevolg van de grenzeloze ambitie van een piepeltje naar de ratsmodee geholpen worden. Ons zorgsysteem (ziekenhuizen, wachttijden voor behandelingen, uitkeringen, onderwijs) bijvoorbeeld, is gewoon bar slecht geworden, en daar zijn veel mensen het slachtoffer van. Mensen als Roel Pieper zouden een voorbeeldfunctie kunnen hebben door hun grenzeloze ambitie òòk in te zetten voor sociale projecten. Het is niet zijn schuld dat er mensen tussen wal en schip terecht komen, maar uit die hoek zou er wel wat meer invalshoeken van een probleem bekeken kunnen/mogen worden.
Twee verwijzingen:
“The Trap – What Happened To Our Dream Of Freedom” van Adam Curtis over wat er na de WOII allemaal voor ontwikkelingen ingezet zijn waar we nu de bittere gevolgen van ondervinden. Er circuleert een torrent op het Internet.
“The Money Fix” (http://www.themoneyfix.org/content/video-money-fix) over de manier waarop ons geldsysteem werkt. Door ontwerpfouten in het huidige geldsysteem is het onvermijdelijk dat sommige mensen in de ellende gestort worden. Er zijn oplossingen, maar daar moet wel aan gewerkt worden. Waarom laten we een zo belangrijk maatschappelijk onderwerp over aan banken die voor een groot deel uiteindelijk in particuliere handen zijn? Marktwerking is goed… tot op zekere hoogte. En daarna heb je correcties en planningen nodig, die ervoor zorgen dat uitwassen opgeheven worden. Dat gebeurt ook in kapitalistische economieën al jaren. De olieindustrie ontvangt wereldwijd 500 miljard dollar aan subsidies. Als het gebruik van olieproducten werkelijk wenselijk was, zou dat niet nodig zijn. Met die 500 miljard dollar jaarbonus (elk jaar weer!) zouden we binnen de kortste keren overal op de wereld duurzame energie geïntroduceerd kunnen hebben.